Historia uzdrowiska Lázně Slatinice sięga aż XVI w. Pierwszym kuracjuszem był pewien ziemianin Šimon z Nadějova, który w 1556 r. sprawował funkcję pisarza mniejszego prawa ziemskiego Margrabstwa Moraw oraz przez pewien okres pełnił urząd pisarza miejskiego w miejscowości Prostějov.
Pierwsza dokładna rozprawa naukowa o siarkowym źródle w Slatinicach pochodzi również z XVI w. W 1850 r. słynny morawski lekarz Tomáš Jordán z Klausenburga określił w swojej książce, poświęconej wodom przyśpieszającym gojenie i morawskim uzdrowiskom, tutejsze źródła jako lecznicze.
Podaje on położenie źródła, skład chemiczny wody i jej właściwości lecznicze. W archiwach rodu Liechtenstein w 1929 r. znaleziono propozycję, na którą 21.03.1685 r. zgodził się książę. Dotyczyła ona założenia uzdrowiska, jeśli wydatki związane z jego budową nie przekroczą 100 talarów.
W 1714 r. uzdrowisko miało już 7 pokojów. Do budowy nowocześniejszego budynku uzdrowiska miało dojść w 1725 r., jednak prace zostały przesunięte, ze względu na wybudowę tutejszego dworu gospodarczego rodu Lichtenstein, która wymagała większych nakładów finansowych, niż zakładano na początku.
Budowa uzdrowiska została rozpoczęta w 1731 r., bezpośrednio przy leczniczym źródle, w którym to miejscu położono nawet fundamenty. Budowa nie została nigdy dokończona.
Jednym z głównych powodów było to, że prace na wilgotnej ziemi, nieomalże na mokradle, wymagałyby znacznie większych nakładów.
Z tego powodu nowy dom uzdrowiskowy został wybudowany dopiero w 1733 r., w obecnym miejscu. Jego oryginalną architekturę można tu zobaczyć również dziś, w historycznym budynku umieszczono stołówkę, restaurację, instalacje służące balneoterapii i pomieszczenia do zabiegów leczniczych.